مے پسـندم پاییـز را
که معافـم مے کنـد
از پنـهان کردن ِ
دردے(!) که در صـدایم مے پیچـد ُ
اشکے(!) که در نگاهـم مے چرخـد ؛
آخر همه مـے داننـد
سـرما (!) خورده ام !! ...
همین ..
مے پسـندم پاییـز را
که معافـم مے کنـد
از پنـهان کردن ِ
دردے(!) که در صـدایم مے پیچـد ُ
اشکے(!) که در نگاهـم مے چرخـد ؛
آخر همه مـے داننـد
سـرما (!) خورده ام !! ...
همین ..
?? در سمت تــــــــــــــوام، /دلم/ باران، /دستم/ باران، /دهانم/ باران، /چشمـــــــــــم/ باران...
روزم رابا بندگے تو پاگشا مے کنم...
هراذانـــــــــے که مے وزد، پنجره هــــــا باز مے شوند...
یاد تو کوران مے کند...
هر اسم تو را که صدا مے زنم....
مــــــاه در دهانم هزار تکه مے شود...
کاش من ،همـــــــــــــه بودم...
باهمه ے دهان ها ترا صدا مے زدم...
کفش هاے ماه را به پا کرده ام...
دوباره عـــــــازم توام...
تا بوے زلف یار در آبادے من است...
هرلب که خنده اے کند...
از شادے من است...
زندگے باتوست...
زندگے همین حالاســــــــــت...??
بـا دستے تهــے ُ
دلے پـُر از آرزو (!)
بـه گدایے آمــده ام ؛
اندکے خـُــدا(!)
مے خواهــَــــم ... /
+ این شـب ها
که قـُـرآن به سَــر مے گیریم
اے کاش ...
نیـزه(!) نباشــیم ... /!!!
التماس دعــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا
. . / بــاران کـه مـی بـارد
دلـم تـنـگ مـی شـود
راه مـی افــتـم ،
بـدون ِ چـتـر
مـن بــغـض مـی کـنـم ،
آســمـــــــان گــریــه . . / .
بارالهـــــــا ...
براے ِ شـــرکت در /میهمـــانے/ َت
چـُــنان دسـت و دلــم خالے ست
کـه چیزے جز
/سـُــکوت/
بر ایـن صفـــحه نمے نشــیند ... /.
یــــــــا رب...
سیــرم نــــما از سُفـــره ات:
/روحــــَــم/ را
/قلبـــــَم/ را
/امیــــــدَم/ را
/توانــــَــم/ را
/سیرتـــَـــم/ را
/صبـــــرَم/ را
و
.
التماس /دعــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا/
هر لحظه حرفے در ما زاده می شود
هر لحظه دردے سر بر می دارد
و هر لحظه
نیازے از اعماق مجهول روح پنهان و رنجور ما جوش مے کند
این ها بر سینه مے ریزد و راه فرارے نمے یابند
مگر این قفس کوچک استخوانے
گنجایش اش چه اندازه است ؟؟
چه کسی؟ کجای کدام کتاب نوشته؟
"ان مرد در باران آمد "
من نگفته، تو که خوب میدانی، تا تو نیایی باران که هیچ، هیچ هم از اسمان نمی بارد.
دلت قرص. تا قیام قیامت هم ... اگرچه محتاج امدنت به تنگ امده ام، اما ...
خدا بهتر میداند کی بیایی.
خـــــــــــــــــــــدا خـــــــــــــوب میداند،
از درد هم که پنهان نیست، از شما چه پنهان...
بابا نیست که نان بدهد.
همسایه نمیشناسدمان که برایمان دعا کند.
زمین از روی عادت دور خورشید میچرخد!!!!!!!!!
زبان، نیش مار را میگزد!!!!!!!!
.
.
.
ببخش، ولی اصلاً می آیی یا کور میشوند زیر چتر نیامدنت گره ها.
دعای ما که از دم خاک سردتر است.
خودت برای امدنت دعا کن.
فقط اگر امدی برایمان کمی خدا بیاور!!!!!!!!!
تــــــــــــــو که یک گوشه ی چشمت غــــم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد!
چترم را بر می دارم
می روم دنبال ِ باران
نگو شهر ابر ندارد
پرنده ندارد
ببین
چشم هایت خیس است و
چیزی ته ِ دلم پر می کشد
عزیزکم
باور کن بهار نمی رود
فقط گوشه ی دلی قایم می شود
باید پیدایش کنیم
تعجب نکن هوای گریه اگر داری
تعجب نکن
اگر دنبال ِ باران می گردم
آرزو کن آن اتفاق قشنگ بیفتد
رویا ببارد
دختران برقصند
قند باشد
بوسه باشد
خدا بخندد بخاطر ما
ما که کاری نکرده ایم…
آرزویـے بکن ...
گوش ـهاے خدا پر از آرزوست
و دستهایش پر از معجزه..
ارزویـے بکن ...
شاید کوچکترین معجزه اش
بزرگترین آرزوے تو باشد.