پيام
+
آيا مي دانستيد که گاهي به هم مي رسيم و مي گوييم 120 سال زنده باشي يعني چه و از کجا آمده؟
شاعره
90/3/1
نيلوفر
و کل ايران اين جشن برپا بود و براي اين که بعضي ها ممکن بود يک بار اين جشن را ببينند و عمرشان جواب نمي داد تا اين جشن ها را دوباره ببينند (و بعضي ها هم اين جشن را نمي ديدند) به همين دليل ديدن اين جشن را به عنوان بزرگترين آرزو براي يکديگر خواستار بودند و هر کسي براي طرف مقابل آرزو مي کرد تا آنقدر زنده باشي که اين جشن باشکوه را ببيني
نيلوفر
و اين به صورت يک تعارف و سنتي بي نهايت زيبا درآمد که وقتي به هم مي رسيدند بگويند 120 سال زنده باشي.
نيلوفر
در ايران قديم، سال کبيسه را به اين صورت محاسبه مي کردند که به جاي اينکه هر 4 سال يک روز اضافه کنند و آن سال را سال کبيسه بنامند (حتما خوانندگان گروه سها مي دانند که تقويم فعلي که بنام تقويم جلالي ناميده مي شوند حاصل زحمات خيام و ساير دانشمندان قرن پنجم هجري است) هر 120 سال يک ماه را جشن مي گرفتند