دلتنگے هاے آدمے را ، باد ترانه اے مے خواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده مے گیرد
و هر دانه ے برفے به اشکے ناریخته مے ماند
سکوت سرشار از سخنان ناگفته است
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق هاے نهان
و شگفتے هاے بر زبان نیامده
در این سکوت حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو و من
8:32 عصر روزجمعه 90 اسفند 5