هيچ كس ويرانيم را حس نكرد...

وسعت تنهائيم را حس نكرد...

در ميان خنده هاي تلخ من...

گريه پنهانيم را حس نكرد...

در هجوم لحظه هاي بي كسي...

درد بي كس ماندنم را حس نكرد...

آن كه با آغاز من مانوس بود...

لحظه پايانيم را حس نكرد ...

ممنون از حضور سبزتون بازم بهم سر بزنيد