فاصله اندازه فرداي ماست
روزها بر ديگري پنهان شوند
تو که مي داني بگو فردا کجاست؟
زلف ها آشفته از دلتنگي و
قلبها لبريز از اين ناله هاست
گونه ها درياي اشک و چشمها
مادر آب تمام چشمه هاست
آنچه دل را مي کند غرق سکون
ياد ياران در ميان سبزه هاست
بودنش حس تمام قصه ها
صحبتش پايان غمها غصه هاست
او خودش اينجا کنار ما ولي
